Ewolucja języka. W stronę hipotez gesturalnych

Charles Darwin widział w nim największy, obok ognia, wynalazek ludzkości. John Maynard Smith i Eörs Szathmáry uznają jego pojawienie się za ostatni z wielkich ewolucyjnych przełomów, którego wyjaśnienie Morten H. Christiansen i Simon Kirby uważają za najtrudniejszy problem w nauce. Język, rozumiany jako system komunikacyjny, w którym jednostki symboliczne podlegają kombinatoryce składniowej, jest naprawdę wyjątkowy, jako że należy jedynie do człowieka – tym samym więc zaświadcza o naszej wyjątkowości.

Oddajemy w ręce Czytelnika pierwszą polską monografię o ewolucji języka (evolution of language) – nowej dziedzinie wiedzy, której powstanie przypada na koniec ubiegłego wieku. Jest również ewolucja języka dziedziną dynamicznie rozwijającą się, co zresztą nie powinno dziwić, bo intensywny rozwój jest naturalnym przymiotem młodości. Będąc przedsięwzięciem na wskroś interdyscyplinarnym, czerpie ona impet badawczy z nauk, do ustaleń których sięga: nowoczesnego ewolucjonizmu opartego na genetyce, językoznawstwa, neuronauk, paleoantropologii, psychologii porównawczej i prymatologii, by wymienić tylko najważniejsze z nich. Jednak o powodzeniu projektu badawczego, jakim jest ewolucja języka, decyduje przede wszystkim doniosłość pytań wyznaczających kierunek poszukiwań: „Skąd wziął się język i dlaczego – z bogactwa różnych form życia – przynależy on jedynie człowiekowi?”.

Żywiczyński, P. i Wacewicz, S. (2015): Ewolucja języka. W stronę hipotez gesturalnych. Toruń, Wydawnictwo Naukowe UMK.

• Recenzja w Tygodniku Powszechnym
• Recenzja na blogu Evolectorium
• Recenzja w czasopiśmie Avant.Trends in Interdisciplinary Studies
• Spotkanie autorskie w „Młynie Wiedzy” (Toruń, 27.10.2016)
  notka
  zapis YOUTUBE